Ik had mijn fiets gestald achter het Amsterdamse Centraal Station aan het water. Het was een grijze, troosteloze middag. Een soft-filter van lichte miezerregen lag over de wereld. Aan de overkant van het IJ zag ik tot mijn verbazing een regenboog boven de stad. Omdat zowel de regen als de zon, die beide nodig zijn voor de openbaring van dit natuurverschijnsel, nauwelijks merkbaar aanwezig waren, had ik het gevoel dat deze regenboog er niet hoorde te staan. Ik bleef even staan kijken naar de boog van fletse kleuren in het grauwe mengsel van wolken, stad en water.

Een regenboog roept bij mij en veel anderen positieve gevoelens op (net als verse sneeuw en kleine kinderen dat doen), maar dit verrassende exemplaar maakte me gewoon blij. Ik voelde een scheutje vreugde, waardoor ik mijn reis het station in lichter en vrolijker vervolgde.
Het is vast een beroepsafwijking om hier even bij stil te staan en er diepzinnige gedachten bij te krijgen. Maar dat zij dan zo. Eén van de wonderlijkste geboden uit de Bijbel schoot door mijn hoofd: ‘Verblijd u altijd in de Heer; ik zeg het opnieuw: verblijd u!’ (Filippenzen 4:4) Het blijft een vreemd gegeven dat de apostel ons opdraagt om blij te zijn, zelfs altijd blij te zijn. In sommige omstandigheden voelt dat zelfs wreed. Tegelijk is het ook prachtig: een gebod om blij te zijn, om je te verheugen. Waar elders vind je dat eigenlijk?
Door de vreugde die de regenboog mij onverwachts schonk, begreep ik opeens weer iets meer van deze opdracht tot blijdschap. De apostel gaat ervan uit dat er een reden is om blij te zijn, namelijk de Heer. Het is als met die verschijning van de regenboog. Het zien alleen al gaf me vreugde, omdat de regenboog mooi, anders en kleurig is en via het bijbelverhaal van Noach hoop en vertrouwen wekt. Zo is er ook zoiets als ‘vreugde in de Heer’, ‘blijdschap om Jezus’. Ook Hij is verschenen op aarde, onder ons mensen en Hij verschijnt telkens weer, als teken van Gods mensenliefde en reddende genade. Juist op grijze dagen, als het mistig is in je hoofd of als alles donker en grauw is in je hart of om je heen, moet je je niet blindstaren op de grijsheid en de duisternis. Kijk naar de Heer die als een regenboog is verschenen en wees gehoorzaam aan het wonderbaarlijkste gebod van de Bijbel: ‘Verblijd je!’
Mooi deze uitleg en gedachten.
Beste Johan,
Wat een fijne belevenis heb je daar gehad, die geleid heeft tot zulke gevoelige bedenkingen. Als klein kind ben je verwonderd en sta je in bewondering voor de regenboog, maar telkens als je hem dan terugziet, is er die blijdschap. Zo zit dat dus, het is de Heer die ons zijn glimlach stuurt, wat een geschenk . Wie zou er dan niet blij zijn met zo’n wonder !!
Lisette.
Dag Lisette, dank voor uw reactie. Ja, het is de kinderlijke verwondering die je soms even terugontvangt en waarin ik me wel meer zou willen oefenen. Hartelijke groet!
Dag Johan, een regenboog doet je inderdaad altijd even stilstaan en bij dat stilstaan hoort op één of andere manier ook een ‘verwondering’. En dan komen de gedachten en associaties. Wat een mooie associatie maakte jij : Verblijdt u in de Here te allen tijde! Wederom zal ik zeggen: Verblijdt u!
Eentje die bij mij spontaan een glimlach op mijn gezicht toverde. Immers, ’t was de tekst die op mijn geboortekaartje stond. Eentje die mij leidt sinds mijn geboorte!
Dag Josée, bedankt. Altijd weer verrassend hoe bijbelteksten een eigen leven leiden in levens van mensen. Mooi dat juist die woorden van vreugde vanaf je geboorte meegaan. Ze doen hun werk nog steeds 😉
Mooi weer deze colmn Johan, en vandaag voor mij precies op het juiste moment in de mailbox. Soms kan je inderdaad zo worden opgeslokt door het grijs om je heen dan je vergeet blij te zijn om het kleine goede.